De landing was een beetje bibberig maar toen we na een tijdje wachten en bagage inladen in een luxe toeristenbusje on the road waren was het uitzicht prachtig. Om de eerste 15 kuddes schapen hebben Roxy, Anneroos, Katja en ik onze longen uit ons lijf geschreeuwd, maar na een tijdje kwamen we er achter dat schapen hier net als fietsen in Amsterdam zijn en stopte we met schreeuwen. Behalve schapen zagen we ook koeien, ezels en paarden, allemaal losgrazend zonder hekken en zo hier en daar een hoeder. De reis was ronduit prachtig en op sommige stukken konden we links van ons de zee zien. Ook viel tijdens de reis al op dat meeste mannen er geen problemen mee hebben om ongegeneerd naar ons te staren, in tegenstelling tot Nederland waar iedereen elkaar nauwelijks durft aan te kijken. Twee andere dingen vielen me ook op 1) het feit dat er heel veel schijnbaar vervallen panden toch bewoond op benut werden en 2) de geringe aanwezigheid van vrouwen op straat.
Eenmaal aangekomen bij het hotel was iedereen denk ik wel toe aan een kamertje om even lekker te settlen en een momentje rust te pakken.
Niet lang daarna verzamelde we weer om een frisse avondwandeling door Oujda op weg naar het visrestaurant waar we die avond zouden eten. Daar moesten we echter jammer genoeg wel eventjes wachten, maar het was het meer dan waard want ik heb mijn buikje heerlijk rond gegeten met een tomatensalade en een pizza. En nog een schepje geluk er boven op, we werden uitgenodigd voor een traditionele Marokkaanse bruiloft, super gastvrij is iedereen hier, echt heel mooi om te zien vind ik dat!
De terugwandeling naar het hotel was jammer genoeg wat minder leuk dan de heenweg. Er waren zwerfhonden, vieze mannen en jongens en de straten wemelde van de kakkerlakken D;! Gelukkig was het een korte wandeling en waren we snel weer in ons 'zo goed als' kakkerlak-loze hotel met heerlijke bedden en een goede nachtrust.
Welterusten Oujda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten